گرمابه قجر به دستور شاه عباس دوم صفوی توسط امیر گونه خان قاجار ساخته شده است. نخست حمام شاه نام داشته است و در دوره قاجار به دلیل آنکه بانی ساخت آن از خاندان قاجار بوده به حمام قجر تغییر نام یافت. ماده تاریخ بنا براساس شعر زیر که در گذشته بر کتیبه سر در آن وجود داشته به سال ۱۰۵۹ قمری میباشد و در برخی کتب تاریخ ساخت بنا سال ۱۰۵۷ هجری قمری ذکر شده است :
از سر لطف شاه ساخت حمامی به لطافت قبول هر مقبل
چو یکی از درون برون آید « صحت عافیت» بود تاریخ
این حمام از سه بخش اصلی یعنی سربینه، میان‌در و گرمخانه تشکیل شده است:
سربینه حمام که رختکن حمام محسوب میشده حوضی زیبا و بزرگ درقسمت مرکزی خود دارد که به پاشویه معروف است
میان‌در فضاییست که سربینه را به گرم خانه متصل می کند
گرمخانه فضای اصلی استحمام در حمام ها بوده که خود شامل قسمت های گوناگونی مانند: خزینه آب گرم، چال حوض «منبع آب سرد»، اعیان نشین، آب انبار
و همین طور تونل های گربه‌رو میباشد که هر کدام کاربری متفاوت و خاص خود را دارد. انتقال آب در این حمام با لوله های سفالی «تنپوشه های سفالی» انجام می‌گرفته است. پوشش کل بخش ها طاق و گنبد می باشد که به وسیله رسمی بندی و یزدی بندی تزئین شده اند و هر گنبد دارای جام خانه ایست که نور حمام را تامین می کرده است.
این اثر تاریخی در سال ۱۳۷۹ توسط میراث فرهنگی و گردشگری استان قزوین خریداری شده و به شماره ۱۲۶۰۱ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده و با سرمایه گذاری شهرداری قزوین و مدیریت سازمان نوسازی و بهسازی شهر قزوین در طی سالهای ۱۳۸۱ الی ۱۳۸۴ مرمت شده است و تحت نظارت سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری اداره میشود. از اسفند ۱۳۸۶ این حمام به موزه مردم شناسی تغییر کاربری پیدا کرده و به سه بخش اقوام، آداب و رسوم و مشاغل تقسیم شده است در فضای سربینه گوشه هایی از زندگی اقوام کرد، تات، مراغی، ترک، قزوینی و همین طور مراسمی با نام شیرواره را نشان میدهد.