حمام یکی از مکانهایی است که علاوه بر اهمیت از منظر اجتماعی، بعد از مسجد، از لحاظ اطلاع رسانی عمومی نیز حائز اهمیت بودند؛ زیرا تمام اهالی محل در عرض یک ماه به حمام مراجعه می کردند و در این رفت و آمد از وضع یکدیگر با خبر می شدند و حتی مکانی برای انتخاب همسر و رسیدگی به مسائل مشکلات بود ؛
اگر رفیق شفیقی درست پیمان باش رفیق حجره و گرمابه و گلستان باش
علاوه بر این حمام محل بر گزاری آئین ها و مناسک خاص مثل مناسک گذر است. حمام زایمان یا هفته حمام، حمام چله نوزاد و حمام عروسی از جمله مناسکی است که در اغلب نقاط شهری و روستایی توسط اهالی در داخل حمام برگزار می شد. که از برگزاری این مراسم ها می توان دریافت که حمام ها در گذشته کانون مراسم جمعی بوده که بسیاری از این مراسم جنبه آئینی داشته و با غسل و تطهیر و تقدس همراه بوده‌اند . این مراسم‌ها اغلب در روزهای خاصی که بین اهالی محترم و مبارک بود برگزار می شد.
مناسک گذر که در حمام ها برگزار می شد، تغییر نقش های افراد را به اطلاع عموم می رساند و رسمیت می داد همچنین به اجتماعی شدن افراد کمک کرده و همبستگی اجتماعی را تقویت می‌کرد .
در بیشتر نقاط ایران، حمامی با پذیرفتن نقش میانجی در اجرای مراسم کمک می کرد و به اعتقاد اهالی با توانایی های خاصی که داشت به رموز غسل و تطهیر آشنا بود و با دریافت مبلغی پول در رفع بدی ها و جذب نیروهای خیر خدمات مناسبی ارائه می داد.
پوشش حمام: لنگ،حوله مندیل می باشد. در صورت ظاهر لنگ، یک پارچه مستطیل شکل است که هیچ برش و دوختی ندارد. جنس آن معمولا از چلوار ،کرباس و در مواردی از ابریشم و پشم است. جاذب آب است و به همین جهت در حمام در نظافت بکار می رود. با وجود سادگی ظاهر آن را به عنوان لباس به شکلهای مختلف استفاده می کنند هم سرپوش است و هم تن‌پوش و هم وسیله‌ای برای حمل و نقل بار وهم جیبی برای نهادن پول ، هم وسیله استهزا و تحقیر و به عبارتی زبانی خاموش برای بیان مقاصد… .(فریده مجیدی خامنه، پوشاک در حمام مقاله همایش حمام).